Kisah Abang

Zaman Abang tengah bermisai. Masa ni lah masa kegemilangan Abang. Rambut panjang, misai pun ade. Mase tu semua awek-awek dok pakat usha Abang je.

Tu belum Abang pakai spek hitam sambil kuak-kuak rambut Abang time jalan sambil dihembus angin tengah sepoi-sepoi bahasa. Memang diorang jerit-jeirt tak keruan tau. Tapi Abang tak layan. Abang fokus pelajaran.

p/s : Dua ekor mamat tepi tu tak perlu diberi perhatian. Diorang tu memang betul-betul tak betul.

Zaman Abang baru lepas cukur misai. Abang jumpa shaver kat bilik air Abang kat rumah. Lepas cukur rasa muda pulak. Awek-awek sekolah pulak pakat usha Abang. Tapi abang tak layan bawah umur ni. Tak matang.

Dulu Abang ade try nak cukur kat Kolej, tapi kawan Abang yang gemuk name Hazim tu kedekut tanak bagi pinjam shaver. Ape nak buat kalau dah member macam tu punya gaya.

Dah sekian lama kat rumah, mak bapak Abang naik geram tengok rambut Abang. Diorang ni memang dari dulu anti rambut panjang. Abang dah puas berdakwah kat diorang. Abang cakap Nabi dulu pun rambut panjang. Tapi tak makan.


Last-last Abang pun mengalah. Maklumlah Abang kan anak mithali. Korang semua kena ikut contoh tauladan macam Abang ni tau. Jadi anak yang taat.


Abang skang ni setiap kali tengok cermin, Abang rase sedih. Rase nak gelak pon ade. Dah macam tok sami. Kakak Abang cakap macam Doraemon. Tapi makcik-makcik kat surau semua cakap Abang macam Damian dalam cite Banlieu 13.


Abang percaya kat makcik-makcik surau tu.


Abang percaya.


_